W archiwum naszej parafii znajduje się ciekawy dokument w języku łacińskim. Dzięki uprzejmości i pomocy w tłumaczeniu ks. dr hab. Jana Grzeszczaka wykładowcy Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, okazało się, że jest to oryginał certyfikatu potwierdzającego autentyczność relikwii św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

Nie wiadomo jak i kiedy te relikwie znalazły się w naszym Kościele. Obecnie znajdują się nad tabernakulum przy figurze Serca Pana Jezusa.

Ta święta karmelitanka była przekonana, że miłość każdego człowieka do Boga mierzona jest siłą miłości do bliźniego i temu podporządkowała całe swoje życie. Swoją „małą drogę” do świętości realizowała poprzez pełne oddanie się Bogu i ofiary ponoszone dla zbawienia świata. Swoje duchowe przeżycia opisała w książce „Dzieje duszy”,. Jej pisma, listy, wiersze kładą nacisk na świętość rozumianą jako ufne powierzenie się Bogu i postawę dziecięctwa wobec Jego miłosiernej miłości. Za wstawiennictwem św. Teresy w duchu zawierzenia się Panu Bogu módlmy się o zatrzymanie epidmii i zdrowie dla chorych. 

Tłumaczenie:
certyfikat autentyczności relikwii, który wystawił w Rzymie dnia 30 września 1964 roku kardynał-biskup Velletri Klemens Micara, wikariusz Ojca Św. dla diecezji rzymskiej. 
Napisane jest: 
„[…] sacras particulas ex Pulvere Corporis mixto Pulveri Arcae Sepulcralis S. Teresiae a Jesu Inf. V.”, 
co oznacza, że mamy do czynienia ze „świętymi cząstkami, w skład których wchodzą szczątki ciała, zmieszane z drobnymi fragmentami trumny św. Teresy od Dzieciątka Jezus, Dziewicy”.
Kardynał stwierdza dalej, że materiał ten został wydobyty z autentycznego miejsca i z czcią umieszczony w srebrnym okrągłym relikwiarzu ze szklanym okienkiem, dobrze zamkniętym, związanym sznurkiem jedwabnym w kolorze czerwonym i opatrzonym jego pieczęcią. 
Oprócz zaświadczenia, że relikwie są autentyczne, kardynał zezwala na ich przechowywanie i publiczne oddawanie im czci. Zastrzega też, że nie wolno nimi w jakikolwiek sposób handlować.

Święta Teresa z Lisieux, czyli Teresa Martin urodziła się 2 stycznia 1873 roku w Alencon we Francji. W wieku 15 lat wstąpiła do klasztoru Karmelitanek w Lisieux. W 1890 złożyła śluby zakonne, a w 1893 roku została Mistrzynią Nowicjatu. Siostry w zakonie odnosiły się do niej ze sceptycyzmem, ponieważ trudno im było odgadnąć osobowość Teresy. Ona sama toczyła wewnętrzne walki duchowe oraz zmagała się z ciężką gruźlicą. Wszystkie te udręki duchowe i fizyczne znosiła z wielkim heroizmem, zawsze była uśmiechnięta i gotowa pomagać bliźnim. Swoje cierpienia ofiarowała Panu Bogu za grzeszników. Teresa zmarła 30 września 1897 roku w Lisieux i tam została pochowana. Beatyfikowana 29 marca 1923 roku; kanonizowana 17 maja 1925 roku. W 1927 roku papież Pius XI ogłosił ją główną patronką misji. Papież Pius XII w 1944 roku ogłosił ją drugą patronką Francji. 24 sierpnia 1997 roku święty papież Jan Paweł II ogłosił ją Doktorem Kościoła.